INDIAKO LAU LEGE ESPIRITUALAK

riIndian Espiritualitatearen lau legeak irakasten dira.

Lehenengoak dio:
“Iristen den pertsona, pertsona zuzena da”.

Hau da, ez dela inor kasualitatez etortzen gure bizitzara,
inguratzen gaituzten pertsona guztiak, gurekin hartuemana dutenak,
hor zerbaitegatik daude, ikasarazteko eta egoera bakoitzari aurrera egiteko.

Bigarrenak dio:
“Gertatzen dena, gerta zitekeen gauza bakarra da”.

Gure bizitzan gertatzen den ezer, baino ezer, ezin zitekeen beste modu batetara izan. Ezta detailerik txikiena ere.
Ez da existitzen: “ Hau egin izan Banu… beste hau gerta zitekeen…”Ez.
Gertatu zena gertatu zitekeen gauza bakarra da eta horrela izan behar zuen, ikasketa hori ikasi eta aurrera jarrai genezan.
Gure bizitzetan gertatzen diren gauza guztiak perfektuak dira,
nahiz eta gure adimenak eta gure egoak onartu nahi ez izan.

Hirugarrenak dio:
“Une zuzena da, edozein unetan hasten delarik ere ”.

​Guztia une egokian hasten da, ez lehenago, ez geroago.
Gure bizitzan zerbait berria hasteko prest gaudenean, orduantxe hasiko da.

Eta laugarren eta azkenak dio:
“Zerbait amaitzen denean, amaitu egiten da”.

Horrelaxe.
Gure bizitzan zerbait amaitu bazen, gure garapenerako izan da.
Beraz hobeto da uztea, eta aurrera jarraitu esperientzi horrekin aberastuta.

Uste dut ez dela kasualitatea hau irakurtzen egotea. Gaur testu hau gure bizitzara iristen bada, elur malutarik ez dela inoiz leku desegokian erortzen ulertzeko prest gaudelako da.